film tarot kartlarının çəkilməsi ilə başlayır, burada artıq gedişatı görürük. zatən filmin tək rəngli səhnəsi ilə bu kart səhnəsidir.
Cleo gənc, gözəl bir musiqiçi qızdır. nazıyla çox oynansa da, filmin əvvəlində gördüyümüz kimi heç vaxt həqiqi sevgi göstərilməyib ona. gözəlliyindən zövq alır, egoistdir birazca. xərçəng xəstəsi olduğundan şübhələndiyi üçün analiz verir, lakin cavabları öyrənməyə çəkinir.
nə qədər zəngin və ziyalı olsalar da, batil inanclara inanırlar.
filmin estetikası, simmetriyası, heyəti çox gözəldi. 1960-cı illərin fransız gözlliyini görə bilirik. ümumiyyətlə, *art-house film* olaraq qəşəngdir. piano səhnəsində cleonun kədərlə mahnı oxumasından xüsusi təsirlənmişdim.
filmdə sevmədiyim tək şey sanki birazca yarımçıq olmasıdır. cleonun həyatından müəyyən qədər vaxtı görürük. nə sonrası, nə əvvəli var. amma estetika və gözəlliyi üçün izləməyə dəyər.
"qaçma, sevimli kəpənək. çirkinlik ölümün bir şəklidir... gözəl olduğum müddətcə yaşayıram... "
həmin o piano səhnəsi:
(youtube: 
)
)filmin traileri:
(youtube: )
)